ijeugd weten aan werken en nu pas
|is de voltooiing nabij. Maar dat
"heeft hen toegelaten om heel se
cuur en op een ernstige wijze die
restauratie door te voeren. Na
tuurlijk, 't is nu te zien wat ge
voor ogen hebt. Voor mij is het
bij restauratie niet altijd nodig
de toestand, die er vroeger ge
weest is, helemaal terug te bren
gen omdat ge er van uit moet
gaan een gebouw moet iets le
vends blijven, dat is iets vitaal
Daar zit vitaliteit in en die vi
taliteit wordt voortdurend gevoed
door de nieuwe gedachten en idee-
en van de tijd waarin ge leeft.
Ge moet dus niet radicaal willen
zeggen ik wil dat nu helemaal
hebben zoals dat in de 14de, 15de
15de of 17de eeuw geweest is. Ge
moet er met een gezond brok ver
stand naar toe gaan en aanvaarden
dat er verrijkingen kunnen komen
uit onze tijd die meeleeft.
Dat ziet ge trouwens geen enkel
gebouw heeft een zuivere stijl.
Iedere eeuw of ieder tijdperk
heeft daar iets aan toegevoegd
en toch, en dat is het voornaam
ste, blijft er een harmonie heer
sen één geheel
VO In de jaren zestig had je
daar rechover nog die trap
gevel
Ja, het Huis Van den Bossche.
Daaraan hebben wij ook iets wil
len doen maar het is tevergeefs
geweest. Het trapgeveltje daar
was heel mooi. Maar hoe gaat
het Iemand bezit dat, het is
niet geklasseerd en hij heeft op
'n goeie dag beslist van dat af
te breken en daar een modern ge
bouw te zetten. Ge hebt daar
geen enkel verhaal tegen. Daar
is niets tegen te doen.
.VO Iedereen kan een klasse
ri ngsaanvraag indienen..
V.O. Wat was de functie van het
Oud-Hospitaal vóór de tweede
wereldoorlog
Het gebouw heeft verschillende
functies gehad. Ik herinner me
nog heel goed dat daar zelfs nog
een deel van de rijksmiddelbare
school in geweest is. En dan ook
de Academie. In de huidige kapel
stond een hele verzameling klas
sieke beelden, die ze toen in de
Academie als oefening moesten na
tekenen
Dat was dus de functie want het
voornaamste is dat, om een gebouw
te bewaren, het gebouw een func
tie moet hebben. Een gebouw, dat
geenfunctie meer heeft, dat niet
meer functioneert, gaat verloren.
Dat wordt aangetast, hetzij dat
het 'n woonfunctie, 'n culturele
functie, hetzij dat het 'n socia
le functie te vervullen heeft.
De grote vraag was dus, toen in
1899 het nieuw hospitaal klaar
was en de zusters naar de nieuwe
gebouwen vertrokken zijn, welke
functie het Oud-Hospitaal zou
krijgen
En dan reeds was het idee er van
een museum erin onder te brengen.
VO In verband met de Academie
is er nu ook sprake van een
nieuw ontwerp
Ja, ik weet dat. De Academie en
het Oud-Hospitaal vormen, als ge
dat nu ziet, één geheel. Ik
spreek dus niet alleen van het
monument, maar het is dat geheel
dat men zou moeten bewaren en het
is mogelijk dat te bewaren en
daarachter de gebouwen dan modern
te maken. Een goed architect
moet daartoe in staat zijn... En
daarom zou ik het wel spijtig
vinden als dat geheel, dat als
het ware vergroeid is met het
stadsbeeld dat ge daar hebt, zou
verdwijnen
Nu is dat allemaal meer uitge
bouwd. Sinds het Monumentenjaar
in '74 zijn die wetten ook meer
bepaald, enz. Maar toen hebben
wij dat erg jammer gevonden, dat
huis van Van den Bossche.
Misschien speelden nog persoon
lijke redenen omdat ik daar in
mijn jeugd iedere dag voorbij
kwam en dat ik daar dikwijls die
trapkens op ging om snoep te
gaan kopen vooraleer ik naar
school ging. Maar ik vond dat
geheel toch zo mooi en men had
dat kunnen bewaren en dezelfde
functie geven als het huis nu
heeft
Een goede architect zou dat moe
ten kunnen. Maar ja, ik geloof
dat er op dat gebied in de scho
len, waar de architecten gevormd
worden, misschien wel een tekort
is aan specialisten om de toe
komstige architecten op dat ge
bied te vormen.
VO Elk jaar geeft ge -samen
met de stad- een prijs aan
een Aalstenaar, die zich op
gebied van restauratie ver
dienstelijk heeft gemaakt.
Zijn wij verkeerd als wij
de indruk hebben dat gij
meestal eerder enkel de ge
vel beoordeeld en minder
naar het inwendige, naar de
functie kijkt
Nee, ik geloof dat u mis zijt.
Want vooral het eerste, dat wij
bekroond hebben, het huis van
Dierickx in de Kerkstraat, be
wijst dat.
De gevel is prachtig maar binnen
in heeft hij alle plafonds van
de 18de, misschien van de 19de
eeuw weg gedaan en heeft hij al
die mooie balken vrijgemaakt.
Dan hebt ge de trap, de put die
hij in de kelder gevonden heeft,
hart en ziel in opgegaan en hij
heeft daar iets verwezenlijkt,
wat ik nog maar zelden gezien heb
VO Wat de gewone bewoners van
Aalst van de VVAK-prijs in
de pers zien, is juist het
uitreiken ervan met alle
personaliteiten op de foto
en eventueel een tweede fo-
totje van de voorgevel maar
van een bewustmaking, van
de eigenlijke sfeer, de
plannen, de ideeën die erin
zitten, vinden we juist
niets.
Ja, wij hebben er nadien een be
zoek gebracht met 40 mensen...
VO Het zijn misschien al 40 o-
vertuigden
Ja, het zijn leden van WAK.
Mijnheer Dierickx was zelf de ar
chitect en de hersteller. Wat
zou dat die mens anders moeten
kosten hebben Veel zaken kon
hij zelf uitvoeren en doen omdat
hij zo veelzijdig is.. Maar ik
denk dat dat anders bijna niet te
doen is. Hij heeft twee een half
jaar op commercieel gebied prac-
tisch lam gelegen. Ge kunt be
grijpen hoe moeilijk het is dan
de grote massa in beweging te
brengen voor het interieur. De
enige manier is, het de mensen
te laten zien. Dat ge kunt zeg
gen voila, dat is hier gebeurd;
en degene die de restauratie ge
daan heeft, interviewen.
VO Wat ook tamelijk vroeg be
gint de activi tei t van
WAK rond het oudste huis in
de Zoutstraat.
VO Dat is misschien het ge
volg van het klasseren.
Anders hadden ze het mis
schien al lang afgebroken
Ik heb nog in mijn tijd voorge
steld dat hoekhuis onder te bren
gen aan het Oud-Hospitaa1
VO Te verhuizen
Jahelemaal
VO Zoals in Bokrijk
Ja, wij hebben daarvan zelfs een
kaart uitgegeven. Plus daartus
sen dan het oude huis van de Ca-
pucienen op de Graanmarkt. En
dan hadden ze daar het schoonste
geheel gehad. Ik heb dat nog
aan Van Hoorick gezegd. Maar
hij zei Wie gaat dat .betalen
Het is altijd hetzelfde. Wie
gaat dat betalen
VO Dat is een fantastisch idee:
een 2de Bokrijk in Aalst....
Nee, geen Bokrijk. Het zou iets
levends geweest zijn. Het was
mogelijk achteraan er een museum
van te maken, ofwel de Academie
erin onder te brengen.
Ge zoudt altijd de toestand vóór
de restauratie moeten zien en de
toestand nadien om te kunnen oor
delen en te beseffen wat die mens
daar gerealiseerd heeft. Want ik
moet u zeggen, persoonlijk heb ik
daar altijd een soort wroeging o-
ver gehad, omdat ik zei ik heb
daarvoor gezorgd dat die mens dat
huis heeft kunnen kopen. Maar
als ge ziet hoe hij jaren daaraan
gewerkt heeft. Hij had ook 'n
huishouden. Maar hij is daar met
Ja. Omdat we ervan overtuigd wa
ren dat de stad daar iets enigs
bezat. Ik vrees een beetje voor
het geval, ik zeg het u ernstig,
't Is nu gerangschikt, maar omdat
een gebouw, een monument gerang
schikt is, hebt ge nog niet de
zekerheid van de redding.
Ge kunt de restauratie als volgt
doen ge breekt het steen voor
steen af en ge zet het steen
voor steen terug en de stenen,
die versleten zijn, nummert ge
en vervangt ge door nieuwe.
Maar dat is goed als een bank
dat koopt, maar 'n stad of 'n
land kan dat niet met veel ge
bouwen doen.
VO Als wij zien dat dat nu zo
vele jaren aansleept, kan het
dan niet zijn dat WAK stren
ger moet optreden
Het heeft lang geduurd om het te
klasseren en nu op het einde heb
ben ze toch ons standpunt bijge
treden. Beter laat dan nooit,
maar het is laat geweest. Maar
dan vrees ik ter zeifdertijd
Men loopt daar echt gevaar, ik
zou niet willen in de schoenen
van de eigenaars staan één van
deze dagen. Zij zijn in fout,
moest er een steen terechtkomen
op de een of ander die eige
naars nemen risico's op zich,
die tamelijk groot zijn.
VO Na het Oud-Hospitaa1 het
oudste huis van de stad ging
de belangstelling van WAK
naar de HGeestkapel
Ja. Dat is reeds verschillende
(zie onze brochure in '70 en toen
waren we er al lang mee bezig).
Toen hebben wij de mensen uit de
Kattestraat onder ogen gebracht
-de kapel was toen 500 jaar oud
(1470-1970)- dat te vieren, maar
die hebben dat laten voorbijgaan.
Die zijn dan altijd op de WAK
zo een beetje kwaad geweest omdat
de Kattestraat daar lange tijd
een dood punt geweest is. Ze
staken dat op ons, maar hadden
ze meegewerkt
We hebben zelfs nog in die bro
chure -die door mijnheer Courteau;
geschreven werd- zo'n ontwerpje
getekend, niet om te zeggen dat
moet zo zijn, maar om aan de men
sen, die eraan zouden gewerkt
hebben, te tonen welke mogelijk
heden, welke realisaties men daar
kon bewerkstelligen. Ik zie nu
met vreugde dat men de kapel niet
afgebroken heeft, dat men ze be
houden heeft.
Al wat wij vragen is dat de ge
denkstenen, die daar buiten en
binnen hingen, zullen verwerkt
worden in de gevel van de kapel.
De rest van de plannen in ver
band met dat winkelcentrum, van
wat daar gaat gebeuren, heb ik
niet gezien. De stad heeft ons
niet geraadpleegd; soms roepen
ze ons, soms niet. Ik geloof
dat de stad dat zelfs niet eens
verplicht is. Zij moeten toch
- zou ik zeggen - beschikken o-
ver de bekwame technici en ar
chitecten, die hun op dat ge
bied raad kunnen geven en zeg
gen zus en zo moet het zijn.
HUIS VAN DEN BOSSCHE daaraan
hebben wij ook iets willen doen
maar het is tevergeefs geweest..
jllast, %uw Jt/bert S/enter/
HOEKHUIS ALBERT L IENARTSTRAAT
Souffriau zal het zelfde doen
als daar rechtover...
OUDSTE HUIS, Zoutstraat ik
zou niet willen in de schoenen
van de eigenaar staan één van
deze dagen
TMi) IVrgmeJiiir. Plnd,. Tfirmourtr.
