1880.
Fr. 4-00
Aalst, 50 September.
Fr
VOOR VRIJHEID WAARHEID ES BECHT.
N® 13.
4-/t>
,s jaars voor de stad.
aankondigi]ngcn
15n,c" den'drukregel.
VOORUIT
verschijnt wekelijks
den Donderdag
in den namiddag.
's jaars voor heel het
land.
Dé aboBiiciïieiilsprijs
is voorop betaalbaar.
De aankondigingen
verzoekt men uiterlijk
des Woensdags voor
(j uren namiddag te
zenden.
Compagnie Générale dePublicité Etrangère G. L. Daube et C!'. Paris, Londres, Frankfort s. M., Berlin, Vienne, Zurich etc.
UITSLAG VAN 'T SCHOOL-ENKWEST
Het school-enkwest, dat tegenwoor
dig plaats heeft, zal aan geheel het
land toonen op wat ongehoorde en
geweldige wijze de geestelijken, ge
holpen door zekere burgemeesters,
zijii te werk gegaan om hunne schooi-
erscholen te bevolken.
De klerikale bladen zonder onder
scheid, trachten het uitwerksel van
liet enkwest te verminderen, door het
afkondigen van verminkte of vervalsch
te verski gen en willen het ook belache
lijk maken. Maar aller, die eenig-
z'ns een onpartijdig oordeel willen
vellen, zullen met ons moeten zeggen
dat er daden van de geestelijkheid
aan den dag zijn gekomen, die onmo
gelijk kunnen blijven duren.
lloe een priester, door den Staat
betaald voor mis te lezen, biecht te
hooren en de overige diensten te doen,
mag, uit polilieken, ievertwist en twee
dracht in de huisgezinnen brengen
bij mag door zijnen geestelijken in-
vloetl, de vrouw dwingen haren man
en kinderen te verlatende vrouw
aansporen hare huwelijksplichten niet
na te komen, en dit alles onder voor
wendsel om de kinderen naar de ka-
tholijke scholen te doen gaan
Zoo iets gaat alle palen te buiten.
Iedereen ziet nu ten wat prijze de
geestelijkheid er in gelukt is kinderen
voor hare scholen aan te werven en
soms ofï'icieele scholen hunne leer
lingen te ontnemen.
Indien in sommige gemeenten de
mannen zich op hünne pastoors ge
wroken hadden, die de schuld zijn
van de tweedracht in hun huis en ook
in hunnen ondergang, wie zou de
schuld daarvan geweest zijn
Gij geestelijken, gij priesters en die
naars van een God van vrede en goed
hartigheid, gij zijt het die geheel uw
priesterlijk karakter verloochent, die
geheel het land door haat en nijd
stokt, in plaats van broederliefde.
De pastoors zijn tot hiertoe alke t
den baas geweest op de gemeente in
geheel het enkwest ziet men dat zij
het zijn die meester spelen over de
hulpmiddelen van het bureel van wel
dadigheid dat zij het zijn die de zie
ken in het hospitaal aanvaarden en
wegzenden dat zij het zijn die in
plaats van de burgerlijke overheid, de
gemeente besturen die over hemel
en hel, over de logementen, over den
verkoop van eetwaren en drank, over
alles beschikken en macht genoeg be
zitten om een persoon die hun niet
aanstaat, van honger en dorst op zij
ne gemeente te doen bezwijken.
Zij hebben getoond, dat zij die
macht bezitten maar de boeren heb
ben nu van nabij gezien, dat dit alles
enkel met een politiek doel is, dat de
religie, in wier naam zij dit zeggen
te doen, er voor niets in is. en daar
door mag men zeggen dat de geeste-
ijken in het algemeen 75 p. h. van
ïun krediet verloren hebben.
Uit. de afgelegde getuigenissen blijkt
nu voldoende, dat vele lieden, van
wie men dat niet kon denken, zich te
gen den geestelijken dwang en inkwi-
sitie durven verzetten en het zal niet
ang meer duiea of de oorlog tegen
den priestelijken willekeur zal alge
meen zijn, want zoowel de boeren,als
de stedelingen, zijn den priester
dwang moede en willen er van verlost
zijn, kost wat kost.
Ja, het enkwest, zal een ongelooflij
ken dienst gedaan hebben aan het
land, want het zal iedereen ingelicht
hebben over het hatelijk gedrag der
geestelijken.
klaren, in 't belang der Kerk van
daar die lievige vijandschap tusschen
die twee kerkelijke hoogwaardigheids-
bekleeders, tusschen die mannen van
vrede en eendracht hier op aarde
zooals zij prediken.
De Éioile-Beli/e verklaart een uit
treksel van dat schrijven te bezitten,
maar huiverig te zijn hetzelve te pu-
blieeeren, om de hevigheid van den
inhoud zij laat dat liever over aan
Mgr. Dumont zelf, die voornemens is
binnen kort daaraan algemeene be
kendheid te geven.
Mgr. DUMONT EN PEGGI.
Waarom Mgr. Dumont zoo verbit
terd is op den tegenwoordigeh Paus,
is niet algemeen gekend.
Eerstgenoemde is bezitter van een
brief hem door wijlen Pius IX ge
schreven brief die hij te gelegener
tijd zal openbaar maken en waarin
deze een scherp oordeel uitspreekt
over zijn waarschijnlijken opvolger
kardinaal Pecci, iets hetgeen hij on
bewimpeld noemt de groote ramp
voor de kerk.»
Mgr. Dumont,die, zooals men weet,
een groot aanhanger was van den vo-
rigen Paus, is er dan ook bij de
troonbestijging van kardinaal Pecci,
overgegaan dezen den oorlog te ver-
SPREEK EENS
In De Denderbode van Zondag
jl.leest men een deszelfs meester
stukken, dat handelt over de prijs -
deeling, welke, den achtsten dezer, in
de gemeenteschool vanW.... bij Aalst
plaatsgreep, en over zeker onheil»
dat, dienzelfden dag, den onderwij
zer zou overgekomen zijn.
Wie de opsteller van dat artikeltje
is, hoeft men niet te vragen men ziet
er zijne kruin en ooren door heen
blinken, en dat spijt en afgunst de
drijfveeren zijner pen zijn geweest,
lijdt geenen twijfel. Immers, de ge
meenteschool van W.... heeft een
betrekkelijk groot getal kinderen, het
welk nog gedurig aangroeit.
Bedoelde personage noemt ze «kin
deren van Van Humbeek 's slaven
Och arme hij denkt, dat, omdat er
bij hen niets dan dwang en slavernij
ZORG VOOR KLEINE KINDEREN.
DE SLAAP. HET BED.
Menige ouders hebben het zonder
ling veroordeel te gelooven, dat een
kind te veel, of wel te dom kan sla
pen, en gaan zelfs zoo ver dat zij die
arme schepselkens in hunnen zoeten
slaap onderbreken, en er eenen tijd
voor bepalen. En zij raadplegen hier
toe niet den wil der natuur, maar
hunne eigene grillen. Ik zeg integen
deel dat het een goed teeken is, wam
neer een kind veel en rustig slaapt, en
dat men het zoolang mogelijk eene
zoo heilzame rust moet laten genie
ten,
Een kind leeft veel gezonder dan
een volwassen mensch zijn bloed
vliet sneller, alle prikkelingen werken
sterker, en zoowel de bestanddeelen
als de krachten worden spoediger
verbruikt. Het is dus hoogstnoodza
kelijk, dat de twee voornaamste le
vensherstellers, het voedsel en de
slaap, in ruimere mate aan het kind
dan aan den volwassen mensch ver
gund worden. Voegen wij er bij, dat
bet dit niet enkel noodig heeft voor
zijn behoud, maar ook nog voor zij
nen groei. Onder die betrekking moet
de slaap op den zelfden rang als het
eten en het drinken gesteld worden.
Hij doet zelfs meer dan zij. En inder
daad, hij onttrekt het kind gedurende
eenigen tijd aan al de buitenindruk-
ken, zelfs aan die der ziel, en geeft
aldus aan de krachten de gelegenheid
om hun verlies te herstellen. De slaap
bewerkt verder eenen kalmen en ge-
lijkvormigen bloedsomloop, laat de
genoten spijzen zich beter met het
bloed vermengen, en maakt dat de
voedingstoffen zich rijkelijker en ge-
lijkvormiger kunnen verdeelen. De
horizontale- of waterpasligging van
het kind in den slaap, vermindert ook
de ruggraat, en bevordert en regelt
de afzonderingen van het bedorvene,
en wordt daardoor een der beste
bloeezuiverende middelen, en aldus
beantwoordt hij volkomen aan de be
hoeften van dien ouderdom.
Men veroorloove mij hier eenige
nadere uitleggingen bij te voegen.
Hoe naderbij de mensch aan zijnen
oorsprong is, hoe meer behoeften hij
heeft van te slapen. Na den slaap van
negen maanden, waarin hij is gedom
peld geweest, moet hij nog gedurende
eenigen tijd het grootste gedeelte van
zijn bestaan met slapen doorbrengen,
en ik ben overtuigd dat mep een bore-
lingje zou doen sterven, wanne e men
het dwong om gedurende vier-en-
twintig uren wakker te blijven. Naar
mate het lichamelijk gestel kloeker
wordt, groeit het vermogen en de be
hoefte 0111 wakker te blijven ook aan,
maar men moet niettemin toegeven
aan den lust om te slapen, zoodra de
ze zich doet gevoelen. Wanneer het
kind tot den ouderdom van zes maan
den is gekomen, dan kan men begin
nen met zijne slaapuren te regelen
de regelmatigheid is over het alge-
gemeen heilzaam voor al de dierlijke
verrichten. Men late het kind gedu
rende gansch den nacht slapen, en
daarenboven nog eenige uren voor als
na den middag. Men moet vooral
trachten het vroegtijdig de gewoonte
te doen aannemen van den nacht aan
den slaap toe te wijden dit bekomt
men met al de buitenindrukken te
verwijderen, als het licht, het ge
rucht, maar vooral door niet aan
stonds toe te geven aan het verlangen,
dat het uitdrukt, van op te staan, te
drinken, enz. Op het einde van het
tweede jaar, misschien zelfs vroeger,
verliest het van zeiven de gewoonte
van des morgends te slapen hierbij
echter laat men de natuur handelen.
Wat den namiddagslaap betreft, men
kan dien toelaten tot op den ouder
dom van drie jaren en zelfs later,
wanneer de behoefte zich op eene
dringende wijze gevoelen laat want
tot dan toe mag men rekenen dat eene
helft van Letleven, het is te zeggen,
twaalf uren per dag, noodzakelijk aan
den slaap moet toegewijd worden. Die
tijd vermindert vervolgens van een
uur voor ieder jaar, en omtrent den
ouderdom van zeven of acht jaren
sluipt het kind niet langer meer dan
acht of negen uren, tijd waarop het
mag blijven tot op den mannelijken
ouderdom.
Niets is nadeeliger aan het kind,
dan het schielijk te doen ontwaken
maar erger is het nog, wanneer mep
-<SX8g?*e*-
OORUIT
0
I
