1881.
Aalst, 6 October.
A° 1)7.
Fr. 4-00
Fr
VOOR VRIJHEID WAARHEID ER RECHT
a a n ko n d i g i n g c n
•F,i
Be ahonner.tenïspr ijs
A'alstenaars z i j t
gij blind
i n wat Aalstenaars,
Aalstenaars,
Aalstenaars,
Aalstenaars*
Aalsteoaars
's jaars voor de stad.
15Cme" den drukregel
VOORUIT
verschijnt wek el ijks
den Donderdag
in den namiddag.
's jaars voor heel het
land.
is voorop betaaibaar.
De aankondigingen
verzoekt men uiterlijk
des Woensdags voor
6 uren namiddag te
zenden.
Compagnie Générale dePublicité Etrangère G. L. Daube et CA Paris, Rondreis, Frankfort s. M., Rerlin, Vienne, Zurich etc
Aalstenaars, zijt gij blind, dat is de
vraag dieonsclk. vreemdeling doet, als
wij hem over het Bestuur onzer stad
spreken.
Aalstenaars herinnert gij u nog de
schoone beloften, waarmede de klerika-
len de trappen van het siadhuis zijn op
geklommen
Aalst ging herleven Aalst ging Moei
en door handel en nijverheid de ne-
ringdomde burgers zouden geld winnen
als slijk de belastingen zouden merke
lijk verminderen, in een woord Aalst
ging het middelpnnt worden van volks
geluk en welvaart.
wat is er van onze stad geworden? hoe-
velen zijn haar niet ontvlucht, om el
ders eene broodwinning te gaan zoeken?
Onze herbergen zijn dood onze ker-
ir.issep zijn dood alle volksleven, alle
volksvermaak is dood
Gaat en ondervraagt de burgers, de
eenen na de anderen allen klagen, al
len zuilen bekennen dat hef nooit slech
ter gegaan heeft, allsribehalve de
kloosters, de geestelijkheid en de fabriek
van chimieke meststoffen
Die mannen alleen, hebben hier het
bandeken boven water.
Naarmate bet volk verarmt, verrijken
de kloosters Nar mate liet volk verkwe-
zelt en achteruit gaal, steekt de ge ste-
lijkheid den kop in de huogte en gebiedt
zij als heer en meester.
Dat is hier hel #eval voor Aalst.
wie is de meester uwer stad Ant
woordt, zijn hel niet de Deken, de pa
ter Rector en de heeren geestelijken
Wij vragen U, mag dat zijn zult gij
dit langer blijven verdragen? Wij vra
gen U.zult gij nog langer mannen op
het stadltnis laten zetelen, die de mari-
onnetten zijn van eenige boerenonder-
pastoors zult gij nog langer stemmen
voor mannen, welke geheel liet land
door, zulke droevige vermaardheid heb
ben gekregen
gij weet hoeveel ons gemeentelijk be
stuur te wenschen laat..
Partijbelang is de eenigste drijfveer
van al zijne bestuurlijke acten. Om hei
belang der neeringen, om de algemecne
welvaart, om den handel, om de nijver
heid bekreunen onze modelbestuurders
zich niet. Met honderd duizenden fran
ken. bij middel van leeningen bijeenge
bracht, w orden verspild aart belachelijke
werken van zoogezegd openbaar nut,aan
eene eigenaardige verfraaiing der stad
door den boulevard Fiasco, die hel me
delijden van eenieder moet opwekken,
terwijl men voor onze bijgangenvoor
onze kazerne, voor de gezondmaking
der slordigste wijken, voor het onder
wijs onzer kinderen, dat bun levensge
luk moet verzekeren, niet eenen cen
tiem over iieeft
f
Liberalen en onafhankelijke burger*,
onze stad is in schulden gedompeld de
belastingen zijn schier verdubbeld om
de intresten der herhaalde leerlingen op
le brengen, alles wat leven en bewe-
weging. vroolijkheid en welvaart in de
stad kan brengen wordt tegengewerkt,
verboden, kortom, men spot met de
belangen der stieldoende bevolking en
men denkt maar aan eene zaak, name
lijk «Ie geestelijke eischen voldoening te
geven en eigenbaat en heerschzuchl te
bevredigen.
Een vrije en onafhankelijke kiezer.
DE JUEILE.
godsdienst uitsluitdat er volstrekt
niets geleerd wordt wal de gewetens-
overiui-ing kwetsen kan in een
woord, dat al wat er over de slechte
scholen gepredikt wordt slechts logen-
achtige zwetserij is.
Indien het godsdienstig onderwijs
door de priesters niet gegeven wordt,
zoo moet dit aan hen zeiven geweten
worden. Inderdaad riep de wet zelve
den priester niet in de school? Staat
er niet uitdrukkelijk in d it er een lo
kaal voor de bedienaars der eeredien
sten beschikbaar nroet gesteld worden,
om het godsdienstig onderwijs te ge
ven De priesters hebben geweigerd
Een mandement door den Aartsbis
schop van Mechelen uitgevaardigd
kondigt aan da: de Paus, op hel ver
zoek der Belgische bisschoppen, het
tijdstip voor het sluiten van den Jubi-
hf verschoven" iieeft tot"op 8 "decern-*
her, dag der onbevlekte ontvangenis.
De rede welke dit verschuiven
noodzaakelijk gemaakt heeft, wordt
door iUgr Dechamps in de volgende
bewoordingen opgegeven
Dat de Iteeren Pastors, die nog
eene missionnarissen hebben kun
nen krijgen om hunne parochianen tot
jen jubilé voortebereiden; niet ver-
waarloozen wat hun thans mogelijk
gemaakt is en dat zij zorg dragen van
aan de geloovigen gebeden te vragen
voor Belgie waar de kinderen en jon-
heden in gevaar zijn het geloof te
verliezen door het bijwonen der zoo
gezegde onzijdige scholen, maar die
niet kunnen zijn dan scholen van an
tichristelijke onverschilligheid De zaak
is uit haar zeiven klaar en de liberale
sprekers bekennen het openlijk in de
plechtige vergaderingen der onderwij
zers.
Dat de zielenherders dan doen
bidden voor de ouders, onderwijzers
en onderwijzeressen, opdat zij, wier
oo en nog niet open gegaan zijn ein
delijk hunne plichten erkennen en de
opofferingen vve'sn te doen welke hun
geweten vereischt, zoo als er. God
dank, reeds zoo vele gedaan hebben.»
Uit die woorden blijkt het klaar dat
de jubilé niet is dan een opwekken tot
het hernemen van den schoolstrijd
welken sterk begon te verflauwen,
daar de ondervinding nu p'eds aan de
ouders geleerd heeft dat de opstand
der geestelijkheid tegen de schoolwet
gansch onrechtveerdig en onredelijk
is. De ouders hebben zich inderdaad
kunnen overtuigen dat de onzijdige
school geenzins het onderwijs in den
zich naar de bepaling der wet te schik
ken en gevoigelijk zal het hunne ei
gene schuld zijn indien cr eens een
dag komt dat de school onverschillig
wordt. Zij zeiven hebben het zoo ge
wild
De onzijdige school zooals zij te
Rorfrsbestaa'maakte iurme mak niet.
Zij hebben verkoren gansch uit de
school weg te blijven om ze als on
godsdienstig te kunnen doen door
gaan zij hebben hun gezag sterk ge
noeg gewaand om de groote meerder
heid der geloovigen te overtuigen en
op die wij ze hun eigen onderwijs en
gevoigelijk hunne overheersching
voor altijd te vestigen.
Doch zij hebben deerlijk misrekend.
De opstand tegen de wet, dien zij door
den banvloek tegen de onderwijzers
en de voorstaanders der officiële scho
len hebben willen bezegelen, heeft
niet gediend dan om in de kerk eene
scheuring te weeg te brengen die niet
meer kan hersteld worden. Wij heb
ben van liet begin af. en wel met den
Paaschtijd van 1S8Ü, die scheuring
aangewezen door ons artikel Gon
summentum est.
Onnoodig te zeggen dat het klaar
zien der ouders eene merkelijke ver
slapping heeft te weg gebracht in de
giften welke de geestelijken ter hand
gesteld werden en bij middel van de
welke zij het catholiek onderwijs on
dersteunden.
Die toestand moest noodzakelijk
den val van het gezegd vrij onderwijs
verhaasten doch eene onverwachte
omstandigheid deed zich gunstig voor
om eenen nieuwen oproep te doen aan
de geloovigen en den verflauwden
iever weder aantevuren.
M. Pecher sprak in eene vergadering
van onderwijzers te Antwerpen eene
redevoering uit in dewelke hij eene
persoonlijke opinie uitdrukte ten
voordeele van de scheuring indien er
blijven, Hij deed aldus eindelijk uie
dan de handschoen oprapen door de
erk toegeworpen.
Dadelijk w erd dit te haat genomen.
Vol vreugde over bet vinden eencr
schijnrede om de aantijging van god
deloosheid welke men de officiëeïe
sc oien toewerpt eenigzins te ver-
rechlvecrdigen moest er dadelijk een
middel uitgedaciit worden om den
zinneloozen oórlog tegen de wet met
vernieuwde kracht te herbeginnen.
De jubilé was hierdoor allerbest ge
schikt doch de 'ijd werd kort; eene
verlengenis was hoogst noodzakelijk.
Deze werdt zeer gemakkelijk verkre
gen en het mandement kon nog afge
kondigd worden voor liet einde der
vacantie. Die omstandigheid zou ieder
geen andere middel was om vi ij t0
pastor nog te baat kunnen nemen om
voor het herbeginnen der klassen de
ouders nog eens duchtig to vermanen
er, alles zou naar wensc'i gaan.
En ziedaar hoe de politiek invloed
heeft op de besluiten der geestelijke
overheid.
Wat betrefl de rede door Mgr. De
champs bijgebracht, te weten dat
de liberale sprekers in hunne rede
voeringen de onverschilligheid der
scholen in zake van godsdiienst be
kennen die rede, zeggen wij, is niet
gegrond De redevoering van welkda-
nig spreker het ook zij, verandert
noch de wet, noch de ministerieele
onderic'ïtingen welke er den geest
van doen kennen. Iedereen mag zijn
persoonlijk gevoel uitdrukken naar
eigen goeddunken. Hebben de menig
vuldige redevoeringen welke tegen de
wet van 1842 gedurende vijf en dertig
jaren lang uitgesproken geweest zijn,
den geest dier wet veranderd en de
priesters belet de school te gaan be
zichtigen Neen. Er is dus geen
kwaad bij dat er geavanc^erden gevon
den worden die eene radikalere wet
verlangen of de tegenwoordige in
eenen zin zouden willen toegepast zien
die meer met hunne gevoelens over
eenstemt.
De wet blijft niettemin de wet: en
de onzijdigheid zelve welke men de
officieele scholen toekent waarborgt
den eerbied voor alle godsdienstige
gezind heil. En inder laad, kin men
een enkel geval aanhalen waar die on
zijdigheid ten nadeele van liet christen
geloof zou gekrenkt zijn Ivan men een
enke onderwijzer loonen die nictlegen
de hei uitdrukkelijk aerbod der ministe
rieele onderichtinaenleerstelsels ouder
wijst welke in strijd zijn ik'l den cate
chismus of de kerkelijke voorschriften
Niet één en zoo lang dit niet goh» nrd
mei alle verwijt van antichristelijke
OORÜÏT
