WEEKOVERZICHT. Aalst. O'Neal Stout gesproker» is half gevochten Woensdag 3 dezer heeft een onderhandeling plaats tusschen de afgevaardigden der vakvereeni- gingen en de fabrikanten der deken nijverheid. De werklieden vragen vchooging van loon. In de tichel- en pannenfabriek van De Kegel-Mertêns waar de werklieden veel te weinig verdie nen, wordt ook loonsverhooging gevraagd. Donderdag wordt er on derhandeld. De Raad van Vlaanderen voor het Gerecht- als eerste plicht te waken en te beletten dat ze van die parasieten van den arbeid in hunne omgeving hebben, want zeker is 't, zij zei ven zullen er de eerste slacht offers van vallen. Wij inogen ook nooit vergeten dat de stof die we bewerken, onzen eigendom niet is. en met het gedacht liggen dat het niets en is, als we maar zelfs een 10 veröbberen van het goed van den patroon. Elk het zijne, en dan hebben de kwaden... niets. Ja, werkbroeders, de praktijken van ten tijde van den Duiisch moeten nu voor goed gansch verdwenen zijn. Dan was 't een eer en een plicbt zooveel mogelijk te breken, weinig te werken, en zooveel mogelijk Ie stelen 1 Ik herinner mij nog met fierheid dat, ten tijde ik door die mannen met de schup in de handen gesteld wierd.ik voor de 3/4 van den dag met een paar medeplichtigen achter hoek af kant te kaarten zat Maar nu moet dat ausgeslossen zijn wanneer we werk aanvaarden, maken wij kontrakt, en ieder kontrakt moet eerlijk uitgevoerd worden. Maar, ofschoön het gedacht verre van mij is, iets of iemand te willen vleien, zal ik er toch bijvoegen dat mijn raad veelal overbodig is, maar de werklieden ge woonlijk dapper en flink doorwerken als ze maar redelijk betaald worden. Dit kan men thans best gadeslaan bij de spoorwegwrklieden. Ongelooflijk hoe geneerig, gedienstig en voorkomend die lieden zijn. Vraag maar aan den gilzwar- ten stoker, hij mag nog aan 't stoken zijn dat 't duivelt Mijn vriend waar gaat gij en onmiddellijk staakt hij voor een poos zijn lastigen arbeid en licht u in. Spreek den eenvoudigsten losser aan en dezelfde voorkomenheid, 't raadsel ligt niet ver te zoeken, die lieden zijn thans voldaan onder opzich' van loon, en doen al het mogelijke voor het algemeene best. Ja, probeer nu maar ook niet meer om zonder kaartje te reizen I En in de post dan komt nu nog een enkel kaartjen, brief, of zelfs het minste drukwerk te laat. Punktuee! al een voois- fluitend, staat de fakteur daar geplant op tijd en stond, voorzien van al 't i.oodige, zijne konfraters, verlezers, werken nu ook loffelijk. Dit raadsel werd nog niet al te lang opgelost I Een loon naar werken dus, en werk naar loon. R. Zoo denken het de socialisten toch op dit oogenblik. Naar aanleiding van de menig"uldige schandalen, die in den dienst van het ministerie van bevoorrading aan 't licht gekomen zijn, en waarrond er in de pers nogal veel en heftig geschreven is ge weest, is de socialistische volksvertegen woordiger Hambursin van verontwaardi ging recht gesprongen, niet om dè deug nieten die deze schandalen pleegden te schandvlekken, maar wel om de gazetten die het waagden over die ploertenstreken te spreken een muilband aan ie doen. Ware ik minister Wauters zoo schrijft Hambursin in Le Peuple ik zou een socialistische advokaat. een vriend, aan het ministerie van bevoorra ding toevoegen,die dagelijks aide artikels lezen zou, welke de bladen over den dienst van mijn ministerie schrijven.» (Hein waarom moet die advokaat een socialist,een vriend van minister Wauters zijn Uw angst komt tusschen de regels door, jongen.) Ik zou van mijn recht op antwoord gebruik maken en van alle mij door de wet toegestane pleegvormen, zonder een regel af te staan om mijne vijanden te laten antwoorden. En aan den prijs die het papier nu staat zou dit mijne tegen strevers wel eens doen nadenken. (Pardaf 1 dat in ware niet slecht in dit geval, als hij alles alleen zou mogen zeg gen dan zou hij natuurlijk gelijk hebben. Doch dit zou het volgende bewijzen dat hij het antwoord, de bewijzen vreest.) Ware ik minister Wauters, zoo schrijft Hambürsin nog ik zou ir. de Kamer een dagorde neerleggen die mijne politiek goedkeur!, en bijaldien de.meer derheid, zonder de minsle voorbehouding mijne politiek niet goedkeurt, ik zou er vanonder trekken, de deui achter mij met een ruk toeklakkend. In zulke voor waarden zouden de anders socialistische ministers voigen, en waarschijnlijk ook de rest van de regeering. En dan dreigt hij met alles en nog wat. Mij dunkt het dat dit nogal een beetje naar de socialistische diktatuur riekt. Weihoe na den suiker- en aardappel- zwendel, komt het ook op de tong dat er miljoenen kilogr. boter en vet liggen te rotten, en daar zou nu niet mogen over geschreven worden om plezier te doen aan de heeren socialisten hunne al te verregaande parlijdigheid in zake verkoop en leveringen hunne in 't oogspringende onbevoegdheid mag niet gekend zijn door het volk de gazetten moeten zwijgen of.... Welnu,moest er iets dergelijks gebeurd" zijn in een niet socialistisch ministerie,de.' socialisten zouden gehuid en getierd hetjj ben dat hooren en zien verging, en df betrokken minister zou geen vier en twin-1" tig uur gebleven zijn, bijaldien hij niaU uit eigen beweging ontslag nam. Maar nu er van hun eigen mannen* bewezen hebben niet opgewassen te zijn^ voor hunne taak, moet alleman zwijgen, ofrevolutie. Edoch, zoo stevig hebben ze ons nog niet onder den knie,dat ze ons te zwijgen kunnen opleggen... en hun bedreiging met revolutie vreezen wij niet, omdat we weten dat ze nu min dan ooit in staat zijn om die uit te lokken. De werklieden beginnen stilaan hun dwaling in te zien, en, moest het nu kiezing zijn, de röoden zouden aardig opkijken. Dit weten ze, en daarom dreigen ze, met de gedachte stout gesproken is half gevochten. Maar dit faalt soms I We zijn benieuwd te weten of minister Wouters den raad van zijn vriend Ham bursin volgen zal, en zooja, of onze parlementsleden zich door een hoop holklinkende bedreigingen zullen laten afschrikken. O. V. EEN NIEUW SCHANDAAL, 't Schijnt dat er in 't ministerie van openbare werken ook iets niet juist in den haak zitde afdelingsoverste Is gevanj gen gezet. Klaarte, a. u. b. Wij hebben het recht alles te weten. O. V. "W erk ersbelangen Ook in de gist- en spiritusfabriek Le Lion d'Or vragen de werklieden een ho< ger loon. Van voor drie maanden reeds hebben de socialisten daar, doch zonder uitslag, eene loonsverhooging aange vraagd. Nu hebben de werklieden hunne belangen toevertrouwd aan het gemengd komiteit. Wij hopen deze week nog een overeenkomst te kunnen treffen met den heer de Hemptine. Daar de kopij voor ons blad den woensdag moet verzonden worden, kunnen wij slechts toekomende week over dit alles verslag geven. De leden van den Raad van Vlaanderen zijn, door het gerecht, naar den aard der beschuldigingen tegen hen ingebracht, in verschillende reeksen verdeeld en zullen in drie of vier verschillende processen gevonnist worden. Zaterdag werd de behandeling aange vat der zes afgevaardigden. De zevende, Aug. Borms verscheen reeds vojj het gerecht. De beschuldigden zijn Tack P. L. leeraar van Etterbeek Lambrichts, J.H., professor en koopman van Elsene Ver hees E.H., gewezen staatsambtenaar van Jë. L Woluwe Vernieuwe T.E.C.A J.C. ^tpwezen staatsbediende van Etterbeek 'Vanden Broeck F. C. J., gewezen advo- Uiat van Brussel Dumon E. E-M. ge neesheer van Brugge. Allen zijn voort vluchtig. ^kNa beraadslaging veroordeelde het Hof H^zes beschuldigden, bij verstek tot den Woo i. DarenboVen, op eisch van de bur gerlijke partij namens den Staat, werden le vijf eerste beklaagden tot 100,000 fr. 'schadevergoeding veroordeeld en Dumon tot 2 millioen, deze laatste beschuldigd (zijnde handel gedreven te hebben met den vijand. De Kamer van Inbeschuldigingstelling heeft naar het Assizenhof van Brabant de leden van den Raad van Vlaanderen verwezen, die deel uitmaakten van het bureel van den Raad, van de Kommissie der zaakgelastigden èn van de propagan- dakommissie. Daarmede worden bedoeld De Vreeze De Clercq, Dekeersmaeker, Van Roy, Plancquaerl, Maesfranck, Vlamynck, De- pla, Martens, Mommaerts. van Ziegesar, Faignaert, De Cneudt en Prenau. Zij zullen bij verstek gevonnist worden. Mengelwerk. 5. De menscbheid is in dat tijdperk harer eerste jeugd niet meer, waarin driestheid en geweld en kracht der spieren den voor rang gaven aan geest, wetenschap en noeste vlijt behoort thans het rijk der wereld dit tijdvak is niet meer, waarin de gehechtheid aan den geboortegrond, aan den volksstam, aan de moedertaal de hoi.gstverhevene deugden waren de be schaving en de grootste ontdekkingen, die de Algoede, de Alwijze in den loop destijds den menschen heeft geschonken, hebben die enge betrekkingen der samen leving oneindig verwijd. Wij moeten niet langer Kelten of Teutonen zijn wij zijn menschen, en kunnen onder alle luchtstreken broeders vinden, met alle volken der aarde ten gemeenen nutte, tot uitbreiding van verstand en deugd, in de maatschappij treden. En moest dan ook de naam en taai van Erin vergaan wat nood kortzichtigen, die wij zijn, wij hadden toch voorouders, eer Galis of IN DE KAMER Ter vergadering van Dinsdag j.l. werd de interpellatie Hubin over de activis tische en oragistische propaganda voort gezet. Namen het woord K. Huysmans, Pierard, Marck en Helleputte. Huysmans schetste op treffende wijze den toestand in Vlaanderen Eenerzijds de Viaamsch-voelende (alhoewel nog onbewust. Red.) arbeidende klasse, anderzijds de junkers van Vlaanderen. Hij verklaarde zich tegen zelfbestuur al hoewel hij geen ernstig argument tegen zelfbestuur inbracht. Hij zegde ook dat in Vlaanderen 90 menschen zijn voor de vervlaarnsching van Gent. Het schijnt ons zonderling dat vlaamsch- gezinde kamerleden ais Huysmans, Van Cauwelaert en Marcke allen iets te ver wijten hebben aan de Frontpartij. Die menschen hebben zeker al vergeten wat ze aan hun kiezers beloofd hebben vóór de verkiezingen Het elegant meneerken Pierard sprak ook over de orangistische en activisti sche propaganda. Zijn ellenlange rede was slechts een herhaling van al de vui ligheid reeds door Hubin uitgekraamd over activisten, over de koningin van Holland enz. enz. Het salon-socialistje komt dan aandraven met lasterlijke praat jes over de Vlaamsche beweging. Kortom't weeral was storm in de Kamer. BEG1E en HOLLAND Wilson in een van zijn 14 punten wilde de afschaffing der geheime diplomatie. Dusgeene geheime onderhandelingen meer Toch weien we tot nu toe om zoo te zeggen niets over de Hollandsche-Bel- gische onderhandelingen nopens de her ziening der traktaten van 1839. Men is reeds ma.»ndelang aan 't onder handelen en toch is er nog geen beslissing genomen. Integendeel, zoo zegt de Morning Post een Engelsch dagblad In tegenstelling met de berichten ver schenen in de Belgische pers, waarin wordt gemeld dat de hangende vraag stukken tusschen beide landen weldra tot een oplossing zullen gebracht worden, Holland en België op sommige ponten lijnrecht tegenover mekaar staan. Dat kortelings een beslissing zou vallen schijnt heel onzeker. Hoelang zal dat spel nog duren Kimris waren bekend, eer dit afgelegen eiland zijne eerste bewoners kreeg I Wel nu, hun oorsprong, hunne daden, dat alles is reeds verslonden door den tijd, die, als de orkaan, met zijne onverbidde lijke baren het verleden bedekt, naarmate het gebied der toekomst voor ons oog zichtbaar wordt. Mac'Nea! luisterde in tweestrijd met zich zeiven, wanneer dicht bij het venster een stil, doch, schel gefluit werd gehoord De jongeling sprong op, opende half de deur en men hoorde iemand zeggen Men wacht u op het kerkhof van Morklou, en het is hier niet langer vei lig. Mac'Neal gaf hem een wenk om een te gaan, keerde in huis terug en vroeg met bewogen stem en mannelijken ernst den zegen zijns vaders. Jutah smolt in tranen O'Neal, verrast en verteederd sprak Mijn eenige zoon, God zeegen I Ik onderwerp mij aan zijnen heiligen wil langs wegen die ons oog niet opspeurt, leidt hij ten goede, al is het ook niet aan deze zijde des grafs. De jongeling kuste de hand van zijnen

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

Werkerswelzijn | 1920 | | pagina 2