•IEF VAN AELST.
Eene nieuwe stadshorlogie als liet u
belieft, doorluchtige Majorité, wy smeeken
u laet ons weten hoe laet het is. Ons oud
uerwerk houdt waerlyk den spot met ons.
het werkt dan wel eens te veel. dan wel
eens te weinig. Onze stad is soms veel
gelukkiger dan andere, want wy gelooven
met dat het elders al ooit 31 uren geslagen
heeft zoo als hier.; maer ook de horlogie
heeft ons dan schoon dry dagen lang by den
bok gezet, het was dan geen uer meer.
Soms ziet men het werkvolk by half
een uit de fabrieken komenwaerom
Het is omdat het dien dag, in Aelst, geen
twaelf uren word, omdat dc wyzer een
kwaert voor 12 is blyven slilstaen. Ver
leden week ging de stad dry minuten
ten achter met de statie in plaets van vyf
minuten voor, daer mede komt gy te laet
om te vertrekken. Wy gelooven waerlyk
dat wy beter de uer zouden welen indien
wy geen uerwerk hadden.
Dus, verstandige Majorité, gy ziet dat
het zeer noodig is de oude horlogie te lap
pen of wel ze te vernieuwen.
Maer wy denken er aen, men
zegt dat die reparatie 800 fr. zou moeten
kosten en gy hebt spaerzaemheden beloofd.
Neen, dit kan niet zyn, laet ons liever
zonder uer en houdt de 800 fr. Wy heb
ben een middel gevonden. Gy hebt hooren
spreken van Jan van Nyvel (Jean de
Ninetiesmaekt hier eenen Jef van Aelst.
Zet uwenkollega M. Jef op den toren met
eene goede zakhorlogie in de hand, hy
slaet alle dagen en alle nachten de uren
en half uren met eenen hamer, en hy zal
meer dienst alleen aen de stad bewyzen
dan al de andere Majoritémannen te samen.
Indien hy dit doet, beloven wy hem
onze stem by zyne herkiezing.
VOORUITGANG.
Te laet beklaegd.
De beslissingen door de Majorité van
onze raed genomen beginnen al hare
vruchten op te leveren.
Wy hebben dezer dagen een bezoek in
onze akademie van schoone kunsten afge
legd. En zonderling uitwerksel der plaets-
vervanging vanM. Sterckx. (wier talenten
in de beeldsnykunde door allen bedreven
in 't vak hoog geschat worden,) door M.
Werywy hebben er met verwondering
vergenomen dat de dry leerlingen die in
de boetsering reeds verre gevorderd waren,
't huis zyn moeten blyven uit hoofde dat
hunnen professor zoo in de uitleggingen
als werkingen verre onder hen staet
'T is te deeren dat eenen zoo belangryken
tak der schoone kunsten, welke voorde
stad vele voordeden beloofde, allengskens
tol de vergetelheid zal moeten terugkeeren
waeruit men hem over eenige jaren met
groole moeite en opofferingen getrokken
had
'T minste dat dc gemeenteraed zou had
den moeten vereisschen, indien hy geene
openbare kampstryd durfde beschryven,
uit vreeze zyncn kalanl niet te kunnen
plaelsen, ware voorzeker eenige ontleed
kundige kennissen, waervan hy de eerste
letter niet zal vergeten. Op welke wyze
wil men zonder die onontbeerlyke kennis
sen iets na de natucr doen uitwerken en
er de noodige uitleggingen van geven Met
zulke mannen mag men te leer trekken,
niet waer M. Montils? En in uwe verme
telheid en onheschaemdheid zult gy diehan-
delwyze toch verbetering en vooruitgang
noemen
Overzigt der Zitting van
den Gemeenteraed.
De Zitting van den Gemeenteraed van
51 Maert, onder het waeragtig oogpunt
aenschouwd, 'l is te zeggen onder het op-
zigt der neigingen en dryfveeren welke heel
en ganscli de Majorité behcerscht, is eene
openbare verdrukking geweest der werken
de klassen en voornamentlyk der behoeftige
bevolking.
Wy zullen ons niet ophouden met de
holklinkende zinsneden die Meester Liénarl
met eene ongevoeligheid uitgalmde, die het
hert van den liefdadigen en eerbaren burger
diep schokt en doorsteekt: met heigoedkoop
leven van 1868 dat den vuilnis-marchand
Gheeraerds, luidkeels durfd uitroepen ter-
wyl eenieder van het tegenovergesteld
overtuigd is, en dat gedeeld werd door
Meester Van Wambckc, die niet meer van
de pry zen der eetwaren kent als kalle's kat,
daer hy zieh gisteren nog moest bevragen
over den pry s des vleesch. welke hy vol
gens eigen verklaring volstrekt onbewust
was; met degene van den schaveling-
leurder Monfils, wiens hert van vreugde
poepeld als hy zyne medeburgers, niette-
genstaende hun vroeten en slaven van
's morgens vroeg tot 's avonds laet, in de
armoede en ellende ziet verkeeren en ge-
PIER. AhIk verstaen, de bokken zyn de
speeltuigen der leelyke mannen die men op een
savooiblad afgeportreteerd heeft, zoo als Kalle,
Vos, Ezel, Mertelce, Schaeveling, Lippekensbloed,
enz. enz. enz
SIES. Luistert, Pier. De leelyke mannen
waervan gy spreekt, zyn jle verwaende koppen,
welke de zetels besmodderen en aldaer opge
kropt van valscheid, alle soorten van muilen
trekken om het volk te doen zien, dat zv van
wit zwart kunnen maken en appelen voor
citroenen verkoopen.
PIER. Wel, wel Sies, op deze wyze moet
het ons niet verwonderen dat zy zich de ver
achting van een ieder hebben op den hals
getrokken en aenzien worden als vuil kruid.
SIES. Zulks moet niemand verwonderen
vriend Pier en daerenboven, nooit kan een slechte
werkman een goed werk afleggen, dit bewyst
zich zeivenby voorbeeld, indien uwen parapluie
moest vermaekt worden zoudt gy den zeiven bv
eenen garentwynder dragen Indien gy moest
geschoren worden zoudt gy n aen een bankier
«dresseren Indieu gy juweelen of wel carbon-
kelsteenen te verkoopen hadt, zoudt gy een
slavocaet gaen vinden Indien uwe frak moest
gekeerd worden, zoudtgydit aen eenen mestraper
vragen? Indien gy schavelingen noodig hadt, zoudt
gyaen eene tandentrekkers belle gaen louteren?
Een ieder zyn ambacht, wat zegt gy Pier En
wat nog meer is, die leelyke mannen moeten de
belangen der burgers waernemen en m^ burgers
oordjes eene menigte vetlappen onderhouden
en ryk maken, zegt mv hoe kan dit alles samen
staen i
PIER. Ik ben maer eene eenvoudige mensch
en toch zouden zy my niet foppen; ik verstaen
dus niet hoe dit alles mogelyk is te Aelst, er
moeten daer inwoonders zyn dommer dan ezels
of chrisluspeerden.
SIES. Dit is onfeilbaer, want het spreek
woord zegt, een ezel stoot gfeen twee mael
aen eenen steen en wy zien dat dit te Aelst alle
dagen gebeurt, nogtans wie kent niet de
meesterstukken van de verraaerde Kalle, de
slimme en valsche streken van het Vossenbloed,
de valsche en schynheilige trokken van den Ezel,
het wimpelsgedrag van Goore Merte, enz. enz.
PIER. En als men de boer hoort klappen
Sies, zoudt gy niet zeggen dat de leelyke mannen'
zoodanig opgeblazen zyn van verstand, gods
vrucht en deugden dat hun dit alles langs neus
en ooren uitloopt.
SIES..— Pier, vriend het spyt mv grootelyks
dat ik u moet verlaten, want ons Wanne zal
ongerust zyn, maer binnen eenige dagen hoop
ik u nog eens te zien, dan zal ik u zaken vertellen
waervan gy zult verstomd staen en die uwe hairen
ten berge zullen doen ryzen
i IER. Dag Sies, tot wederziens beste vriend.
Wel sacre bleu Catrien,
Ik heb daer in de stad
By Cies eens overzien,
Een zeer merkwaerdig blad.
'T is waer en ik beken,
Nooit propheet in zyn leven,
Heeft met zediger pen,
Zulke waerheid beschreven.
Wy zyn doof om het meest,
Men zoekt ons dom te maken t
Maer wie dit bladje leest,
Krygt kennis van de zaken
Want het schandig gedrag,
Van onzen zwarten ploeg,
Brengt men er aen den dag,
Ja, duidelvk genoeg,
Om klaerlyk te bewyzen,
Aen de grootste domkoppen,
Dat men op alle wyzen!
De boeren zoekt te foppen,
net bladje is niet groot,
Als een savooiblad juisjt,
Maer het zegt alles bloot!
En spreekt regt voor de vuist.
En alle vuile daden
Welke zoo langen tyd,
Het geweten beladen.
Van dc schynheiligheid,
Brengt er schoon aen boord,
Om aen groot en aen klein,
Te doen zien van wat soort,
Dat onze bokken zyn.
Catrien, het ware te wenechen,
lk heb het ondervonden,
Dat alle boere mcnschen!
Het bokken spel verstonden.
Zy zouden al gelyk
Roepen met kloeken moed,
Weg met het bokkenryk
En alle stinkend goed.
