V (8.)
DE STEM GODS!!!
Op een avond der grasmaend 's jaers...
uitgelokt door cene heldere en waerlyk
verkwikkende maenschyn werd ik gedre
ven of, om juister te zeggen, gejaegd van
het oosten na het westen, van hel noorden
na het zuiden, door het zoet en aengenaem
gezang der vogels, zoo zeer dat ik my
des middernachts bevond in een groot dik
beplant mastbosch, in wiens omwegen ik
my zoodanig verwardde dat ik verpligt
was er den nacht in door te brengen.
Nauwelyks had ik cene legerstede ver
kozen of de vermoeidheid overmeesterde
my en deed my insluimeren. Ik viel in
eene mymering die my inbrandende letters
heel het toekomende der politieke wereld
voorstelde. Al de mogendheden, al de
ophitsers en opdry vers der mactschappyen,
die de welvaert of den ondergang der
samenleving betrachten, hadden hunne
beurten wierden door den God des hcelals,
den waren God des vooruitgangs over
hunne werkingen, inblazingen of ingevin
gen geprezen of beknibbeld. De schrikke-
lyke berispingen die ik daer hoorde, en de
verwytingen die hy toebragt aen de onbe-
schacmde zielenbedervers, aen de aftrog-
gelaers zoo van eergevoel als van alle
soorten van waerdyen, aen de bedriegers
en godlastcraers, omdat zy zich onder
het masker der schynhciliglieid verber
gen, om hunne plans des te heter en des
te gemakkelyker ten uitvoer te brengen,
by de eenvoudige lieden die al hunne
woorden vom- waerheden opnemen en die
uit schrik, oin niet gefolterd te worden,
door hunnen liaet en vrack, het daglicht
moeten loochenen, al de feiten, zeg ik,
die een eerlyk, treffelyk, edelmoedig en
waerdig man moeten diep schokken, be
dwelmden my, deden my byna van
schroom omkomen en liever, hadde ik in
hun vel gezeten, zou ik my in een molle-
gat verborgen gehouden hebben dan op
d'aerde nog moeten terug te keeren
Daer het einde naderde, dacht ik dat hel
brandende Aelst on waerdig zou geweest
zyn van verdere melding, toen eensklaps
een ORAKEL, gezeten in eenen prachtigen
troon, ter regte zyde des Gods van het
heelal, aen wie het het woord vroeg, den
naem uitgalmde der Bokkenryders, welke,
zegde het, reeds door hem in de XVIIe eeuw-
gedoemd zyn geworden, om dat zy slechts
samengesteld zyn uit helsch gespuis, die
hemel en aerde zou verpanden om aen
hunne gretige driften, moorden, branden,
bedriegenkabassen en binnenpalmen
den vollen toom te kunnen geven, en
aldus door hei geld in alles den bovenzang
te bekomen; want waerdigheid, verbete
ring der samenleving en veredeling van het
mcnschelyk hert hebben zy nooit gekend.
Daerna keerde het ORAKEL zich tot de
Aelstersche vrienden van vooruitgang die
niets zoo zeer ter harte hebben dan het
goed onderwys gesteunt op licht en waer-
heid, de verbroedering, de voorspoed der
nyverheden, de beredeneerde welvaert der
geringe en arme inwooners, vrienden die
als eene hunner eerste en byzonderste
pliglen op hun vacndel dragenLiefdadig
heid zonder pronkzucht, en den armen in
alle omstandigheden ter hulpe snellen zon
der geknor, gemor of blinde afgunstin
een woord, vrienden die met eerbied den
armen ondersteunen en die op dit punt
zich wel zouden wachten eene économie
te doen, om dat eene dusdanige gebrand
merkte économie, eenen égoïsten trek in
P'aets van eene wel bewerkte ontlasting
voor de eigenaers daerslelt.
De diepste verontw aerdiging stond in de
oogen des Orakels te lezen, en de stem
verheffende haelde het de euveldaden aen
der hedendaegsche bokkenryders waer-
inede de tribunalen zich steeds onledig
te houden hebben.
Dan riep het ORAKEL de aendagt in op
de tegenstrevers der bokkenryders, byna
in dezer voege
De rede hiervan moet men niet verre
zoeken. Zy vloeit uit de onverdraegzaem-
heid zelve uwer tegenstrevers, zy spruit
ten andere, uit eene onvrikbare overtuiging
van oprechte liberalismus, zich steunende
op vooruitgang, vaderlandsliefde en lief
dadigheid. Op zulke kanlstecnen inag
men ongetwyfeld vaste zaken bouwen,
die bewyzen de edelmoedige gevoelens
van alle de liberalen der stad, en boven
dien zal het uwe tegenstrevers doen be
denken, hoe verwaend het was, aen eenen
verfoeielyken bok de vernedering van
uwen vaderlandschcn Leeuw toe te kennen
Blyft dan niet onverschillig, maer gelyk
het harnas aengegespt om dergelyke orka
nen te trolserenwant de onverschilligheid
is het slechtste politiek.
Het is met de armen gekruist staen,
wanneer uwe tegenstrevers met woord en
daed prediken en zwoegen, om aenhangers
te verwerven.
Hoe meer gy stilstaet, hoe meer de bok
ken grond winnen.
Hierom, dank aen de gene die de eerste
stappen gedaen hebben om u te vcreenigen
De vereeniging is den eersten hefboom om
tot verandering te komen Die heeren zyn
ook d'eerste geweest, die om u tot de ae'n-
staende kiezing op te wekken, rondborstig
hebben gesproken en vollen toom aen
hunne gedachten hebben gegeven.
Met genoegen aenzag ik dien icver en
overwoog hem nog meer, toen ik onlangs
las van meester Flankaert en Basilius:
vroeger kat en hond, heden twee geslepen
hypocrieten J\u, las ik, heeft Flankaert
het versleten masker van Basilius over-
genomen; nu heeft hy zich volmaekt
m de school van den koning der tartuf-
fennu ziet men hen verbroederen en
arm aen arm de benefilien hunner
schynheiligheid beredeneren.
Au zien ik klaer genoeg waer uwe
tegenstrevers henen willen en de bokken
alle eer en schaemte vry zyn. Jade
bokken zouden 't al inslokken.
Het is nu zoo, dat de bokken op de
iluwcelc kussens van de kamer van
t landhuis geraekt zyn door dat de
fiansche gcneraels hun vlaemsche sol -
daten verloren hadden. (Weinige
hadden den heiligen gloed, dien lot den
zegen leidt, in't vlaemsche hart kunnen
bewaren).
Daer zitten die bokken nu trolsch en
ten toon van alle man, welke plaets zy
dank aen den alvermogenden invloed der
verbasterde zedesligters verkregen hebben,
tnaer niet door eigen verdiensten.
Dit blad verschynt op onbcpaelde
tydstippen en ten minsten twaelf mael
jaers.Inschryvingsprys fr. 2-75 cent.
per jaer voorop betaelbae
Brieven, en*, franco toe te zenden,
aen den drukker-uitgever Roozemaryn-
straet. 1, te Aelst. Men gelast
met alle drukwerken.
DEN TREE
